asmênê hawtine

Rozê pir sono çê talıve, jü ki koçekê xo tey beno. Mavênê pir u talıve rınd beno. Eke beno verva soni, talıve domanu rusnena, vana: „Şêrê, qayt kerê, di-rê mozıki nêamê, hela kotiê.“
Werte ra tenê ke sono, pir koçekê xo ra vano: „Hela tı ki so, ni domani çıra nêamey?“
Koçek sono, tenê dormu ra fetelino, cêreno ra, yeno, vêneno ke pir ve talıve ra kar seroê. Koçek xo peyê çêveri de dano we, gos dano ke talıve piri ra vana:
„çımê mı ve kor bê, zoniyê to hard ra şi.“ Pirı k’ vano:
„Ez asmênê hawtine derune, qına to hard ra şiye.“ Aede koçek peye çêveri ra veng dano,
„to ke asmênê hawtine dera, hala dormu ra qayt ke, ni mozıki kotiê?“